Z inicjatywy Zespołu Języka w Medycynie Rady Języka Polskiego oraz Komitetu Terapii i Nauk o Leku Polskiej Akademii Nauk, Warszawski Uniwersytet Medyczny wydał w formie książkowej zasady tworzenia nazw polskich substancji czynnych leków.
Autorzy publikacji piszą:
„W związku z tym, że Farmakopea jest nazywana kodeksem aptecznym, zwykle nie stanowi źródła informacji powszechnie wykorzystywanego przez lekarzy, którzy mogą nie znać zasad w niej zawartych.
Jednak reguły te stanowią punkt wyjścia dla tworzenia polskich nazw substancji czynnych, co znajduje odzwierciedlenie w Charakterystyce Produktu Leczniczego (ChPL), czyli dokumencie o charakterze prawnym, będącym załącznikiem do wniosku o rejestrację produktu leczniczego, na podstawie którego lekarz opiera wiedzę o leku.
Zasady tworzenia mianownictwa znajdujące się w Farmakopei są ogólne, nie odpowiadają na wszystkie wątpliwości pojawiające się wraz z rozwojem farmakoterapii i wprowadzaniem na rynek leków o coraz bardziej wyszukanych i skomplikowanych nazwach. Studenci, nauczyciele akademiccy, pracownicy ochrony zdrowia (szczególnie lekarze i farmaceuci), autorzy podręczników, tłumacze, redaktorzy, wydawcy znaleźli się zatem w sytuacji, w której z jednej strony mogą odwoływać się do Zasad tworzenia polskiego nazewnictwa leków z 1993 roku, a z drugiej czują się zobowiązani do używania nazw wymaganych prawnie przez dokument źródłowy, jakim jest ChPL. Co więcej, Ulotka dla pacjenta każdego produktu
leczniczego zawiera takie same nazwy substancji czynnych jak ChPL. Zróżnicowanie stosowanego nazewnictwa może zatem prowadzić do nieporozumień w komunikacji lekarz – pacjent, farmaceuta – pacjent czy lekarz – farmaceuta
Mając na uwadze wspomniane uwarunkowania i panujące rozbieżności w nazewnictwie leków, przedstawiciele środowiska medycznego (i nie tylko oni) zwracali się z pytaniami o poprawny zapis nazw leków do różnych gremiów, w tym do Rady Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom nie tylko przedstawicieli szeroko pojętych zawodów medycznych, ale także tłumaczy, redaktorów podręczników medycznych oraz wydawnictw, z inicjatywy Zespołu Języka w Medycynie Rady Języka Polskiego oraz Komitetu Terapii i Nauk o Leku Polskiej Akademii Nauk podjęliśmy próbę uzgodnienia wspólnych zasad tworzenia nazw polskich substancji czynnych leków.”
Link do publikacji: https://www.ptfarm.pl/pub/File/Aktualno%C5%9Bci/Zasady_polskiego_nazewnictwa_23_06_2025_calosc.pdf
źródło: Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne